Ne zaman ağlayıp, düşüne yatsam.
Biçare kıvranır, yanarım annem.
Ninniler söyleyip, gönlüm uyutsam.
Yalancı düşlere, kanarım annem.
Sensiz geçen günler, yıl değil asır.
Sensiz sofalarda, çürüdü hasır.
Gözlerim yaş dolu, ellerim Nasır.
Ağustos ayında , donarım annem.
Gönül tellerinde, inlerdi sazım.
Sensiz garip kaldı, oğlunla kızım.
Yine sensiz geçti, bu sene yazım.
Goncasız dallara, konarım annem.
Ozanım diyorki, başımın tacı.
Günüm keder dolu, yıllarım acı.
Başında duruyor, selvi ağacı.
Bakıpta hüzünle, anarım annem.
Erbaa 2001
Kayıt Tarihi : 6.7.2019 20:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Annemin ölüm yıl dönümünde yazılmıştır.
![Duran Bükülmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/07/06/annem-1-14.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!