Annelik Servet Şiiri - Zergül Torun

Ne zordur annelik
Uykuları her gece beşiklere işleyip
Sabahlara kadar tekrar tekrar sökmek
Hangi mahalleye girsen;
Ya camda,
Ya ocakbaşında
Ya beşik önündeyiz
Hangi kuşa sorsan söyler bilir.
Sora sora Bağdat da bulunmuyor
Bağdat televizyonlarda karanlık bir sis
Orada da varız biz
Siyahın en acısında yürekleri en yakanında
Asırlara sığmayan bir çınar ağacı bu
Havva Annemiz de kökü
Arar olmuşuz artık bu kimin sapı?
Bu kimin çöpü?
Neyi göze alıp neyden vazgeçtiğimizi anlamadan
Anne olmuşuz biz
Cennet annelerin ayağının altındaymış.
Kim ayağını buna göre uzatıyor yorganına
Hangi yorgana dökülüyor gözyaşları?
İliklerimize kadar yaşarız analığı
Kimin canı yanıyorsa biz oradayız
Göze aldığımız acılar;
Ne kadarı kaldığını bilmediğimiz ömrümüzün senetleri
Veresiye de yaşayamayız
Her anne faili belli bir annedir
Ve ne olursa olsun
Bizim için mürvet en güzel saadet
Elekten geçmeyen anneler var
Ama bu feleğin çemberi demek değil
Feleğin zamanı yok biraz da ritimlere duyarlı
Ömür sakız falı mı?
Son kullanma tarihi belli değil
Annelik servet,borç değil..