Annelik Şiiri - Sibel Çetin

Bu dünyada bir kadına sahip olduğunuz
En güzel şey ne diye sorulsa herkes ağız birliği etmişçesine "evlat" derdi sanıyorum.

Hepimiz bir zamanlar ufacık,tefecik bakıma ihtiyaç duyan çocuklardık..

Annelerimiz büyük bir özen ile bizleri büyütüp belli bir yaşa getirdi.
Geçmişin çocukları geleceğin birer yetişkini olarak kimimiz anne sıfatını taşıyor kimimiz ise baba..

Babalık sonradan kazanılan birşey,bir erkek açısından bakınca..
Çünkü baba paylaşarak öğreniyor babalığını ama annelik çok farklı bir Dünya..

Önce minicik bir sperm işliyor hücrelerine, gün be gün o senin vücudunda gelişiyor, aşama aşama gelen değişimi vücudun sana tek tek gösteriyor..
İlk başlarda heyecan dışında çok birşey hissedemesen de sonraki zamanlarda onun sana kattıkları ile anlıyorsun yavaş yavaş gelişen mucizenin güzelliğini..

Tekmelemesi en büyük mutluluk mesela içinde bir hayat gelişiyor ve sen o hayatı deli gibi merak ediyorsun,hayaller kuruyorsun..
Daha bir hassas,daha bir melankolik oluyorsun..

Yeri gelince taş niye ordan düştü diye bile ağlama sebebi yaratabiliyorsun kendine mesela..

Erkekler tarafından çok gereksiz bulunmuş olsa da bazı şeyler hiçbir erkek bizim hissettiğimizi hissetmeden anlamayacak bu güzelliği..

Rabbim yaşanan şeyin tüm sıkıntısına rağmen biz kadınlara ne büyük bir güzellik sunmuş ve adını evlat koymuş..

Doğum sırasında o acıdan birşey anlamasan da  o ilk buluşma anı görülmeye değer bir manzara ( normal doğum yapanlar bu duyguyu biraz daha fazla gözlemleme şansına sahip )

Yaşanılan o acı onu kucağına aldığın anda büyük bir galibiyete dönüşüyor çünkü en büyük savaş en büyük zafer ile nihayet buluyor..
Ufacık iki çırpı bacak,minicik parmaklar Dünya'ya "Merhaba" diyen yorgun bir savaşçı artık kucağında..

Savaş bitti sansan bile aslında yeni bir savaş başlıyor..
Gelsin uykusuz geceler,gelsin artan yorgunluklar ama herşeye rağmen yine de en güzel savaş yaşadığın aslında o büyüdükçe daha iyi anlıyorsun çoğu şeyi..
Hele o kokusu yok mu doyamıyorsun..
En güzel koku onun kokusu,en güzel yüz onun yüzü,en güzel göz onun gözü..

O'nun hayatının başladığı yer senin hayatının aslında biraz sonu çünkü kendinden eksiltip ona bir katma telaşı içinde buluyorsun kendini..

Bu yüzdendir ki ;

"anne başa tac imiş her derde ilaç imiş
bir evlat pir olsada anneye muhtaç imiş..(ilahi)

12. Mayıs.2018