Hep aynı çocuk ağlıyor,
Uzakta boğuk boğuk..
Sonra yanına annesi geliyor.
Annesi göğsünden çıkardığı ceviz parçacığıyla,
Çocuğunu besliyor, çocuk susuyor.
Bir daha annesini görmek istediği zamana kadar,
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta