Annelerin Dünyası Şiiri - Hüseyin Kotan

Âmine, Fatma, Esma, Aişe
Sümeyye, Zübeyde, Şeyma, Nesibe
Hatice, Kübra, Hafsa, Habibe
Her birisi bir destan, kutlu anne
***
Öğrenir, öğretir durur divana
Özü de sözü de hep hak’tan yana
Övse de yerse de can katar cana
Soyunun bekçisi, mübarek anne
***
Bebeği sırtında orak elinde
Yemenin türküsü her dem dilinde
Mihnete boyanmış keder selinde
Elleri kınalı, nasırlı anne
***
Şoförü kapıda uşağı yatta
Elinde kadehi sekreter hatta
Evlatlar diskoda, koca hayatta
Faizli, repolu, çok katlı anne
***
Bir parça ekmek ile birazda su
Hayatta kalmaktı bütün arzusu
Dünya seyrederken ölen yavrusu
Kader çıkmazında çırpınan anne
***
Fitnenin ateşi saçıyor dehşet
İnsanlık görmedi böyle bir vahşet
Kardeşi kardeşe vurdurur şiddet
Ortada dövünüp, yıkılan anne
***
Haberi duyunca dizi çözüldü
Kefene sarılan şehit yüzüydü
“Vatan sağ olsun” en son sözüydü
Kurumaz mendili, acılı anne
***
Sarılmış tabuta gözünde yaşlar
Omuzlar çökmüş eğilmiş başlar
Kaybolan gelecek yıkılan düşler
Feryadı kurumuş, sancılı anne
***
Bir gariptir annelerin dünyası
Elde emek gözde nurdur duası
Taze bahar muhabbeti sevdası
Toplamış sırları bilinmez anne