Annelerin ağıdı Şiiri - Celal Işık

Anneler ağıt yakıyor
Türkçe ,Kürtçe ,Arapça,
biri birine benziyor,
kanayan yürekleri,
arşa çıkıyor feryatları,
kan döküldükçe.

Önlerinde yatan ölü gelecekleriydi,
yarınları idi bu cansız bedenler.
Onlar için bir yenilgi,
bir zafer olmayacak,
kaybettikleri ,kutsal bir yaşamdı,
yaşanmayan bir vatandı.

Anneler ağıt yakıyor,
adanmış kınalı kuzular üstüne
ikballeri idi başında ağladıkları cenaze,
mürivetlerini göremedikleri fidan boyluları idi,
''vatan sağ olsun'' dedikleri hükmünü yitirmiş ,
kuru bir ezber,
teselli olamıyor,
yanan yüreklere bir nebze,

Anneler ağlıyor,
Göz yaşlarına boğuluyor vatan,
kini öfkeyi suluyor,
düşmanlığı emziriyor kan,

yoksulların barınağı,
ve sığınağı olmaktan çıkmış,
bir vatan için ağlamıyor anneler,
onlar için evlatlarının mutlulukları ,
ve hayatları idi vatan.

Evlerin balkonlarında,
bayraklar dalgalanıyor ,
Savaş nidaları yükseliyor,meydanlarda,
işgal gücü gibi görülüyor bir halk,
bu topraklarda,
ve denen o ki,
vatan bölünüyor.

Her gün cenazemiz var,
kendi ölümüz omzumuzda,
ölüler istiyoruz,
her ölen için
şehadeti övüyoruz,
''cihat gerek büyüyüp güçlenmek için''
fetihçi ruhumuzu çağırıyoruz,
düşmansız cihat olmaz,
düşmanlar arıyoruz.

Anneler ağıt yakıyor,
bir kan davasıdır yürek kanatan,
yüzleşemediğimiz geçmişiz,
bir türlü unutamıyoruz,
katliam dolu bir geçmiş,
ölenlerle yaşıyoruz,
sırtlanıp geçmişin leşini,
geleceğe taşıyoruz.

Anneler ağıt yakıyor,
harıl harıl çalışıyor,
ölüm fabrikaları,
korku salıyorlar yüreklere,
dört yanımızda ,
hayali düşman,orduları,
ve kendi ordumuzu ,
ölümcül savaşımızı kutsuyoruz.

Savaş tanrıları adak istiyor,
sunulacak çocuklarımız,
yaşamak için doğdular,
kendilerini bir savaşta buldular,
aynı silahlarla vuruldular,

Annelerin ağıdı bitmiyor,