Annelerimize Şiiri - Uğuralp Dilek

Sen ki diyar diyar uzaklarda bile derdime derman,
En kötü zamanlarda aşılarsın iman,
Kent kent, şehir şehir senin sesin,
Bana yol gösterir senin gözlerin.

Annelerimizi sevelim ki arkadaşlar,
Onlar da bir çocuk gibi mutlu olsunlar.

Ben sana muhtacım, tüm çocuklar gibi,
Gülen yüzü ile pamuk elleri,
Korkmadan, göğüs gerer, herkese
Kavrar sıkıca yaş gelinceye dek on sekize,

Annelerimizi sevelim ki arkadaşlar,
Onlar da bir çocuk gibi mutlu olsunlar.

Sonrasında kıymetini bilmeli annelerin,
Farkında olmalı hayat tecrübelerinin,
O her yerde, sevilmesi en büyük hatır,
İyi bakmazsan günah yazılır satır, satır,

Annelerimizi sevelim ki arkadaşlar,
Onlar da bir çocuk gibi mutlu olsunlar.

Cennet ki ayakları altında o değerli annelerin
Işığı çok aydınlıktır, elindeki incinin,
Kıymetini bil onun bu sevincinin,
Ağlarsa dünya ağlar, ışığı söner ailenin.

Annelerimizi sevelim ki arkadaşlar,
Onlar da bir çocuk gibi mutlu olsunlar.

Anne bir güvercindir, sende onun yavrusu,
Ondan alırsın zekâyı, beyni, usu,
Bir gün onu bırakmandır tek korkusu,
Ve seni sevgiyle beslemektir duygusu,

Annelerimizi sevelim ki arkadaşlar,
Onlar da bir çocuk gibi mutlu olsunlar.

Feryat etme annenden dolayı sakın,
Aksine durmalısın ona hep yakın,
Emridir cennetten yüce Allah’ın,
Annelerinize her zaman sevin ve sayın.

Annelerimizi sevelim ki arkadaşlar,
Onlar da bir çocuk gibi mutlu olsunlar.

Bir gün alın annenizi parka götürün,
“Canım anneciğim” diye sık sık da övün,
Ne yani hep siz misiniz eğlenceye muhtaç?
Bir de böyle yapın da farkını görün...

Annelerimizi sevelim ki arkadaşlar,
Onlar da bir çocuk gibi mutlu olsunlar.