Bir karaltı, bir sızı
bir de buğu gibiydi örtüsü,
izini sürerken buldu çocuklar,
Yanaklarından süzülen hüznü sildiler ilk yokluğunda.
Terleyen bir esinti ile dokunduğunda onlara sabah,
Bildiler ki çocukluk,
terk etmeyecekti onları bir daha
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla