Anne ölünce çocuk
Bahçenin en yalnız köşesinde
Elinde bir siyah çubuk
Ağzında küçük bir leke
Çocuk öldü mü güneş
Simsiyah görünür gözüne
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
...
Kaçar herkesten
Durmaz bir yerde
Anne ölünce çocuk
Çocuk ölünce anne
bunlar yaşamak zorunda olduğumuz
keşke olmasaydı dediğimiz
perdelerini kaldırmış hayat... kutlarım şiirinizi... saygılar..
Mükemmel....
felsefik bir şiir sanki
et ile tırnak,kaş ile göz,anne ile çocuk ...bir bütündür bunlar...ayırmayız birbirinden bunları..Rabbim hayatta olan annelere sıhhat versin kendi yanına aldıklarınada rahmet eylesin...
'bir bütündür iki can canandır her dem Rabbimin verdiği kimslerim çözemediği bir düğümdür anne ve çocuk..kaleminize sağlık değerli üstad..selam ve dua ile'
harika!Üstada saygılar!
çok güzel anlatılmış anne ve çocuk birlikteliği.
bir de anne olunca okumak gerek bu şiiri defalarca,iyi ki varsın üstat...yazdıkça ısınıyor içim...
Bu şiiri bilmem kaçınçı kez okudum, her okuyşumuda içimden birşeyler kopar gidir.hafızam yanıltmıyorsa 1958 yılında kaleme alınmış olan bu güzel şiir ile ben aynı yılda doğmuşuz, benimle yaşıt olan bu derin anlamlı şiir 'Diriliş' efsanesinin o byük temsilcisinin kaleminden süzlen hüzün damlaları gibi.Saygıdeğer üstat ile birlikte tüm anneleri ve çocukları can-ı gönülden selamlıyorum...
Bu şiir ile ilgili 27 tane yorum bulunmakta