Ne gidiyorum diye ağlayan gözlerin,
Ne gözyaşlarını silen ellerin kaldı.
İçimde kırık bir kıyı kaldı.
O çok sevdiğin yol kenarı yerli yerinde.
Hayalin hep o taşın üstünde oturuyor.
İçime yokluğun oturuyor.
Gölgen ceviz ağacımızın altında gezintide.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta