Bugün anneler günü anam ama
Hediye alacağım ama sen yoksun
Ben hediyemi kime vereceğimi
Bilemiyorum sen söyle diyeceğim
Ama söyleyemezsin çünkü sen Allah’ın
Rahmetine kavuştun kabrin nur
Mekanın cennet, cennet olsun anam
Dertli anam yaralı anam masum gül
Yüzlü anam keşke gene sağ olsaydın da
Ben senin dertlerinle yaralarınla ilgilenseydim
Yaralarını kendi ellerimle pansuman etseydim
Hani derdin ya Şah İsmail yavrum sen
Yaralarımı pansuman edince rahatlıyorum
Hani derdin ya sen benim küçük yavrumsun
Sen hiç büyüme sen büyürsen ben kimi
Seveceğim bedenim büyüdü ama ruhum
Hala küçük beni bağrına basıp saçlarımı
Okşaya bilirsin canım anam benimde küçük
Yavrum kalmadı hepsi büyüdü ama ben
Onları yinede bağrıma basıp saçlarını
Okşuyorum ama sen onu yapamıyorsun
Çünkü sen yoksun senin yokluğun beni
Yalnız ve yetim koydu canım anacığım sen
Kabrinde rahat uyu küçücük yavrun
Dediğin babanın ismini koyduğun oğlu
Şah İsmail’in yavrun sana çok değerli paha
Biçilmez hediye gönderiyor senin için
Dua ediyorum kuran okuyorum kabrin nur
Mekanın ve makamın cennet olsun tüm
Annelerin ellerinden öperim anneler
Gününüzü kutlarım Şah İsmail BEKTAŞ
Kayıt Tarihi : 14.5.2006 14:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Acılar ve hüzünler aynı, bütün annelerimizin acı ve hüzünlerinin aynı olması gibi...
İzninizle size bende benzer bir şiirle gelip acınızı paylaşmak istedim. Sevgilerimle.
Kazım BEYSÜLEN
.........................................
Anneler Günü
Ana’m
başımın tacı
Derdimin ilacı.
Bugünün adına “Anneler Günü” diyorlar.
Biliyorum sen “aldatmaca bunlar yavrum” diyeceksin,
Biliyorum güzel anam biliyorum.
Analar sadece bir gündemi anılmalı?
Bu bir oyun.
Analık ve ana hakkı üstüne
çirkin bir oyun.
Bu oyun analarını anmak istemeyen
bir takım (tüccar) hallederiz (!) kafalıların oyunu olmalı.
Senin deyiminle “Gavurun icadı”
Bütün hepsi biraz daha satış,
Biraz daha para için.
Böyle bir günde, sana gelemem.
Bilirim gelsem de kızardın bana;
“Allah’ın günleri torbaya mı girdi.” derdin.
Elbette ana,
Allah’ın günleri torbaya girmedi.
Ana ben takıldım günün adına,
gene de gelmek isterdim sana.
Anam şimdi uzaktasın gelemem.
Özledim seni,
özlemimi anlatamam.
Vadem dolmadı, günümü bilemem!
Lakin, bir gün binersem dört kolluya,
Sevenlerimde dolarsa –Beni uğurlamak için –
bulunduğum avluya.
Sardıklarında bir parça aklibas’a
Gelebilirsem ayağının dibine.
Söz anacığım o zaman
senden ayrılıp gitmeyeceğim bir yere.
İşte o zaman benim her günüm
“Anneler Günüm” olacak…
......................
1992’de kaybettiğim canım anacığıma minnet ve saygılarımla…
Kazım Beysülen
TÜM YORUMLAR (1)