Anneler Gününde... Şiiri - Dilara Yıldırım

Kolaydı sana ufak bi hediye alıp göndermek
Yanında olamadıktan sonra kokumu nasıl yollarım bilemiyorum ki
Rüzgar estirir mi kokunu buralara
Sarılmak istesem dokunabilir miyim gözyaşlarına
Kahkahalarında bir parça tebessüm olabilir miyim
İçimde ki yangın her sensiz rüzgar da har alırken
İlk doğduğum an gibi çığlık çığlık ağlayasım olduğunda,için için sızarken gözyaşlarım
Sensizliği sindirmenin yollarında çıkmaza girmişken
Kim sen olabilir anne?
Kim siler gözyaşlarımı, kim sarılır senin kadar çıkarsız, kim öper kanayan yaralarımı?
Elim ermiyor, gözüm görmüyor seni bu yollardan
Bak gene ağlıyorum, çiçek alıyorum, affet diyorum
Duyuyor musun beni anne
Bırakırmıydım ben seni
Gidebilirmiydim yanından bir adım öteye
Kötü amcalar götürmüyormuş bak
Kötü karanlıklar çalıyormuş umutları. Çingenelerde kaçırmaya yeltenmedi hiç
Biberonumu onlara atıp kaçmıyorum artık, bisikletle takla atmıyorum
Kimsenin ne camını ne canını kırmıyorum
Ama daha çok ağlıyorum anne daha çok kanıyorum.
Anlamsız gözlerle kaybolduğum gün gibi bakıyorum etrafa
Sen çıkmıyorsun saklandığın yerden
Ağlasam gelir sarılırdın
Çok mu uzak anne yollar,hıçkırıklarımı duyamıyor musun
İçim acıyor anne
Bu sensizlik bana bol geliyor,
Orasını çekiyorum burasını düzeltiyorum yinede yakışmıyor…
Yinede
Anneler günün kutlu olsun annelerin en güzeli
Engüzeli çünkü herkesinki kendine en güzel.
Allah seni başımdan eksik etmesin,
Kolunun altını hep bana sakla olur mu? Seni seviyorum…