Hiç atlı karıncaya binmemiş bir kız çocuğuydu o!
Benim gibi yani, lunaparkları seven ama gitmeyen...
Saçlarını kendi keserdi, üstünü başını kendi....
Ayaklarını haince vuran ayakkabıların yaraladığı çoraplarını,
Kendi dikerdi, içinin acısını elleri ile diken her kadın gibi...
Musluk suyundan kireçli demlerdi çayını!
Onu yavaş yavaş öldüren ilk sigarasını babası sarmamışmıydı?
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
anneler gününde anneme okumayı düşünüyorum ne dersiniz? :)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta