Tanrıya havaleyle olmuyor oktay avcı

dualarla insanlık olmuyor
İyi niyetle insanlık olmuyor
Faydayla oluyor
Yararla oluyor
Katkıyla oluyor
Destekle oluyor-
Ama annem bilmiyor
Öğretmemişler anneme
Halil ibrahim bereketi diyor
Yerden yağsın gökten versin diyor
Allah birine bin katsın dileklerini savuruyor
bildiği Dualarını okuyor
Bu kadarmı,
hepsi bumu
Bumu insanlığın
Bu kadarmı insansın
Acılarımı
Çaresizliklerimi görmeden
Sorunlarımı dinlemeden
Çözüm aramadan
Elini cebine koymadan
çocukları sevindirmeden
Bir kuruş yardımda bulunmadan
her şey tanrıya havaleyle olmuyor
Hal hatır sorup
Bir telefon görüşmesimi
Geç bunları annem
Geç bunları babam
Bumu aile
Bumu kardeşlik
Bumu annelik
kaşım gözüm
elim yüzüm bu değil
Bu insanlık değil
Ben böyle insan olmaktansa
olmamayı yeğlerim
Ederim annem
gücenme
erdem ve büyüklük
Bir ucundan tutmaktır yükün
Ağırlığını almaktır
Hafifletmektir
Üstüne çıkıp oturmak değildir
Asılmak değildir
Ortak olmadan
paylaşmadan
Bumu babannelik
Bumu annennelik
Bumu dayılık,
amcalık
Oku demek
sırt sıvazlamak
sarılıp öpmekmi
amanda aman demekmi
Artırmakmı acılarımı
dualarla karın doymuyor
ev kirası ödenmiyor
soba yanmıyor
yanmıyor edem
elektrik su çalışmıyor
bana iş lazım
bana temenni değil
herşeyi tanrıdan beklemek olmuyor