Depreşti yine içimdeki duygularım
Deştirmeyin derindir yaram benim
Kimilerine bayramken ben ağlarım
Gidince anam viran oldu bağlarım
Yine bugün de ona bir gül alamadım
Hasretinden yandım, ona varamadım
O toprak olmuş sinesine sarılamadım
Talih böyleymiş kimseye darılamadım
Yine bu anneler gününde de ağladım
Düşündükçe anamı ciğerimi dağladım
Manialarımı aşıp anamı kavuşamadım
Kabul buyur anam dualarımı yolladım
Sensiz mutluluk zirvesine ulaşamadım
Senin gibi asla kimseyle uzlaşamadım
Senle yaşadığım sevinci yaşayamadım
Ah anam ben senin acını taşıyamadım
Ahh bir bilsen sensiz ne acılar çekiyorum
Vuslat günümüzü çelik hayatla çekiyorum
Kabuk bağlamayan yarama tuz basıyorum
Ya gelmeni, ya da gel demeni bekliyorum
Kalmadı şu fani dünyadan hiçbir beklentim
Her geçen gün derdime dert/çile ekliyorum
Dört gözle muştulunun davetini bekliyorum
Ahrette de şefaat edeceğini ümit ediyorum
08.05.2004-08.05
NOT:
Tüm annelerin anneler gününü kutluyorum
Benim gibi öksüzleri sabr-ı cemil diliyorum
Kimsenin öksüz/yetim kalmasını istemiyom
Tüm insanları sağlık/mutluluklar diliyorum
Kayıt Tarihi : 9.5.2004 08:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!