Anneler Günü Şiiri - İlyas Kırlı

üç yıl oldu
kaca bir ömür sensizliğe mahkum olalı
üç yıl oldu
toprağı tenime yapıştıralı
bu dem çaresizliğin
bu dem yaresizliğin
toprak ana
insanların yuvası
sen toprağındasın
ya ben...
şimdilerin öksüzü
ovasında kaybolmuş kuzunun
meleyişindeyim
yırtık pantolonum ve bağcığı kopuk yemenilerim
senden kalan
hiç bir şey dikiş tutmuyor annem
senin elin değmeden
hiç bir kucak sıcak olmuyor
boynumu kabrine eğmeden
yaşımı unuttum
senden sonra
hala vedalaştığımız yaştayım sanırım
saçıma bakma
onlar geçenki kıştan
baharımı senle gömdüm
aslında bende
senle öldüm
kışla buldum çok yakınlarından
sanma kalırım buralarda
birazdan gelirim anne
....
bugün ağlamak
sadece bugün sızlamak
ne kadar acı
oysa
sıcak bir kucakta
beşikten mezara büyütüldük hep
ne kadar acı
yılda bir gün
anneler günü
sen benim her günüm
bir ömrümsün Anne