Anneler Günü Şiiri - Zümrüdü Anka

Senin varlığın beni kucakta sallandırdı.
Senin varlığın beni beşikte sallandırdı.
Senin varlığın beni sallancakta sallandırdı.
Dünya'ya geldim sen.
Nefes aldım sen.
Ağladım sen güldüm sen yedim sen.
Emekledim sen ,Yere bastım sen...
Elimi tutan yine sen.
Beni konuşturan ,beni koruyan kollayan yine sen.
Sen beni var eden.
Sana da bir gün yapmışlar,
Hergün olması gerekirken sana da özel birgün yapmışlar!
Adınada" Anneler günü "demişler.
Hediyesinde misin sanmam.
İstediğin hatırlanmak , hatırlandığını bir güzel tebessümle , koca bir kucak sarılmayla istemişsin.
Sen kendin hediyeyken ne verilebilir ki sana.
Senin verdiklerinden başka.
İçten çıkarsız kocaman bir sarılma.
Yanındayken özlediğine kavuşma.
Gelir sarılırım senin toprağına bende.
Hasret dolu , özlem dolu , çocuk kalan yüreğimle.
Anneler günüymüş derim.
Anne dediğinde cevap gelmeyince
Daha bir başka anlarmış büyümeyen çoçuk.
O gün büyümeye başlarmış.
Işte tam o gün çocuk olmaktan vazgeçermiş.
Keşkelerinizi asılı tutmayasınız sakın ha.
Anneler de bugün var.
Yarın yarın olunca çekip gidebiliyorlar...
Seni Allah'a emanet edip.