elime kalem aldım da yazamadım anne
bir kağıt ve bir kalem yeter mi hislerime
kim değişir seni dünyaları verselerde
adın her geçtiğinde içim acıyor anne
anne demek cefayı su niyetine içmek
kimseye görünmeden çile dağını geçmek
neylesin o canını evladı varken seçmek
adın anıldığında dünya ağlıyor anne
sensiz her şey yarım kalan hikayeler gibi
susuzluktan boyun bükmüş tüm çiçekler gibi
hangi duygu esastır anne sevgisi gibi
adın duyulduğunda sesler susuyor anne
görür müsün ki bilmem bu gün ben sana geldim
duyar mısın ki bilmem cennetine seslendim
konuşsan bir kez daha 'size ölürüm' derdin
adın dile düşmesin cana yakışır anne
her anneler günü can senden can alır anne
Kayıt Tarihi : 12.5.2013 00:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sade dürüst yazılımlı vede
öz verili güçlü anlatımıyla
harika bir paylaşım olmuş kutlarım
.
bir kağıt ve bir kalem yeter mi hislerime''
yazdıklarınızla yetinmemeniz ya da anlattıklarınızı hep az bulduğunuz, sizin O'nlara verdiğiniz değerin ve önemin açıkça ifadesidir.
Bu da benden olsun;
O’nlar ana,
O’nlar yar,
O’nlar diyar
O’nlar olmasaydılar,
Olur muydu hiç deli sevdalar… Ö.Osman AVCI
Bu cefakâr, bu vefakâr insanların bir gün değil de her gün hatırlanmaları dileklerimle duyarlı yüreğinizi ve güzel şiirinizi tebrik ediyorum Nurten Hanım.
Saygımla.
TÜM YORUMLAR (2)