Gül kokulu, Anam, anneciğim, canım benim, canım benim...
Eyyy Anadolunun yetiştirdiği nadide çiçek.
Hasretliğini ruhumun derinliklerinde duyduğum,
Sevgisini, muhabbetini, gönül köşküme koyduğum,
*Bir evlat pir olsada anaya muhtac imiş* mısralarında evlat için ne derece değerli bir varlık olduğu vurgulanan, değerim, hasretim, şerefim, haysiyetim,
yaşadığı zaman diliminde yeterince değerini bilemediğim eşsiz varlık.
Gül kokulu, Anam, anneciğim, canım benim, canım benim...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
