Ne zaman pazenden yapılmış çiçekli bir elbise görsem, mutluluğu anımsarım. Ardından fedakârlık çıkagelir.
Sanki o elbisenin her çiçeği, o ailenin dallarında
Açmış birer gül gibidir.Mutluluğun resmini çizmiş anneler diye geçer içimden. Zira bundan güzel mutluluğun resmi mi olur?
O allı, pullu, fistanlı kadınlarımız belki şimdi pazenden çiçekli elbiseler giymiyorlar. Çok zaman geçti aradan, elbiseler değişti. Ama anneler halâ
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta