Anneler Şiiri - Mehmet Ayhan Günaydın

ANNE

O;
Dünyaya getiren
Kollayıp, gözeten
O;
Yemeyip, yediren
Giymeyip, giydiren
Ve O;
Eşi, yavrusu, yuvası için
‘Saçını süpürge eden’
Eşi, yavrusu, yuvası üzerine
Tir tir titreyen.

Cenab-ı Hakk’ın
Müjdeleyip, mükafatlandırdığı
Rızasının önünde sayıp
Cenneti ayaklarının altına yaydığı
Remzi gül, remzi çiçek
Misali nur, misali melek

Ve Şairin;

''Sadece
İki hece
Ki, bence
Yaşamdan haz almamı sağlayan
Sihirli tek kelime
ANNE! '' *

Diyerek resmettiği

Ne yapsak, ne etsek
Hakkını ödeyemeyeceğimiz
Gül yüzlü, gül gönüllü, sevgililerimiz
ANNE, ANNELER, ANNELERİMİZ! ! !

İnsanı bir erkek ve bir kadından yarattı…
Kadına ayrı bir görev yükledi…
O’nu yaratmaya vesile kıldı Cenab-ı Hakk

Onun için ki kadının yeri ayrı,
Onun için ki Anne baş tacı
Ve Ondan geçer, Ondadır
İlahi rızanın anahtarı.

Doğduğumuz andan itibaren
İlk etkilendiğimiz varlıktır Onlar
Güvencimiz, sığınağımız, hayat bağımızdır Onlar
Sevmeyi, sevilmeyi, güveni öğretip
Hayata hazırlayandır Onlar
Sırlarımızı açtığımız, dertlerimizi paylaştığımız
En güvenli sığınağımızdır Analar.

Bu dünya varoldu olalı işine, bereketine emek
Eserine göz nuru katıp, sevgiyle yoğurandır Analar…

Ve bizim Analarımız;

Asena bakışlı, Asena duruşlu

Bu milletin Allah emaneti bildiği
Namus belleyip en yüksek değeri verdiği
Bayrağı,Vatanı için
Kınalı Kuzular yetiştiren
Ve
Taş basıp da bağrına uğruna kurban eden
Cefakar, vefakar, fedakar
Her biri,
İl Bilge, Selcen, Bala hatun
Her biri,
Kara Fatma, Hayme ana, Nene hatun

Türk’ün ayak bastığı her yere
Sevgiyle sabrı kol kola taşıyan
Zalimin karşına iman dolu göğsüyle
Set kurup
İyinin elinden tutup ayağa kaldıran

Yiğit Türk Anaları.

Binlerce yıllık tarih şahittir.
Hakan’la Hatun Türk’ün töresinde yan yanadır.
Alınan her kararda Hatun’un onayı vardır.
Savaşta kılıç kuşanır cephede savaşır.
Barışta mazluma kol kanat gerer, adalet dağıtır.

Bu Millet Anayı kutsal bilmiş;

Ve kutsal dediği her değere Ana demiş
Helal lokmaya ‘Ana sütü kadar Ak’
Karşılık beklemeden sunulan sevgiye ‘Ana yüreği, Ana sevgisi’ demiş
Diline ‘Ana dili’ deyip
Sevgiyi, merhameti ‘ Ana şefkati’yle resmetmiş
Ve
‘Yedi iklimi cihan dursa da karşısında’
Vermediği, ebediyen vermeyeceği
Yurt tuttuğu vatanına
Anayurt demiş, Anadolu demiş…

Kadınlarımız, Annelerimiz
Dağ yürekli, gül gönüllü,
Nur yüzlü sevgililerimiz.

Bir ana için;
Evladı her daim önde gelirmiş
Yeri gelirde Ana
Evlat için candan geçer
Can verirmiş

Ne güzel söylemiş ozan;

‘Ana başa taç imiş
Her derde ilaç imiş
Bir evlat pir olsa da
Anaya muhtaç imiş.’

Şimdi kapatıp gözünüzü
Çocukluğunuza bir gidin
Ve çekin içinize
Cennet kokusunu Annenizin
İpeksi dokunuşunu hissedin
Sıcak sımsıcak sarıyor sizi
Yavrum derken Anneniz
Ve ninni mırıldanıyor
Kulağınıza
Duyun, hissedin, düşleyin.

Merhaba derken hayata
Varlığı ile kucaklayan
Elveda derken zamana
Ruhu ile sarmalayan

Canlarımız, hayat vesilemiz
Sevgili Annelerimiz
Ve
Bu milletin;
Cefakar, vefakar, fedakar kadınları
Milletimin
Nur yüzlü, dağ yürekli, yiğit Anaları

ANNELER GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN…

*Ali Orhan Günaydın.

M. Ayhan Günaydın
12 Mayıs 2007
Ankara