Anne-karnında Bebek Şiiri - Cemalettin T ...

1.
İki damla bir sudan, cenin gelirken cana
Artık anne rahminin, tutunur cidarına
Et-kemiğe bürünür, sabrederken zamâna
Benden selâmlar olsun, der gibidir cidâna
2.
Öyle şeyler vardır ki, insanın aklı şaşar
Anne karnında bebek, kordon bağıyla yaşar
Acı-tatlı her olay, irâdesini aşar
Alnındaki yazının, elbet hükmünü yaşar
3.
Dünyâya göz açmamış, henüz konmamış adı
Bir şarapnel parçası, onu kanla boyadı
Bir bedende iki cân, kalmamıştı tâkadı
Feryâda gücü yok ki, titredi cân kanadı.
4.
Param parça bedenler, oluk oluk kan aktı
Yavrusunu görmeden, gönül gözüyle baktı
Rûhu teslim ederken, şehâdet tâcı taktı
Verirken son nefesi, bütün kalpleri yaktı.
5.
Kâtiller kana doymaz, hışmı vursun feleğin
Ne annenin suçu var, ne de ma’sûm bebeğin
Bir kuş olup uçarken, kanadında meleğin
Artık boynu büküktür, kırlarda tüm çiçeğin.
6.
İnsan olmayan tipler, melânette yarışır
Sinsi sinsi dolaşıp, her topluma karışır
Aslâ hicâb duymazlar, fütursuzca sırnaşır
Aklı ipotekliler, mazlumlarla savaşır.
7.
İnsan cana kıyar mı? Söyleyin Hakk aşkına
Hangi yürek dayanır, kalleşçe bu baskına
Utandı yer ve gökler, hayâsızca taşkına
Bu nasıl bir duygu ki, âlem döndü şaşkına.
8.
Her bir mazlum insanın, elbet sâhibi Hakk’tır
İlâhî adâlette, zamân aşımı yoktur
Kul hakkı olanlara, her suâl birer oktur
Zâlimlerin cezası, Allâh katında çoktur.
9.
Bir cânilik daha var, kürtaj diye anılır
Cânı veren Allâh’tır, ancak cânı O alır
Her kim câna kıyarsa, elinde kanı kalır
Yarın mahşer gününde, bir bir hesâb sorulur.
10.
Cân taşıyan bebeğe, neşter vurmak çok günâh
Onun sessiz çığlığı, yükselir fersah fersah
Bir insanlık suçudur, aslâ edilmez îzâh
Bu hâle düşenleri, Rabb’im eylesin ıslah.
(Bu hâlde her kim varsa, Rabb’im eylesin ıslah)