Biliyorum annecim uykunun en tatlı yerinde çok böldüm rüyalarını,
Gecenin bir yarısı ağlamalarımla çok üzdüm seni biliyorum…
Ama işte küçüklüğüne ver bu bünyenin!
Yoksa kıyabilir miydi senin o ay yüzünün üzülmesine bu küçük çocuk?
Biliyorum üstü başı çamur içinde gelişlerim çok oldu eve,
Ve bazen gelişlerimin akşam ezanının da sonrasına sarkışı…
Neyse ki senin o melek yüzün hiç kızamadı bu çocuğa!
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta