Anneciğimm Şiiri - Mehmet Postallı

Günlerim geçiyor senden uzakta;
Kapadı yolları kar anneciğim.
Gurbet ellerinde kaldım tuzakta;
Beni turnalardan sor anneciğim.

Ayrılık, bir burgu gibi işliyor
Yüreğimi didik didik dişliyor
Gönlüm sende, beden burda kışlıyor
Bu derde dayanmak zor anneciğim

Uzaklara gitmek varmış kaderde
Dağlar aramıza çektiler perde
Üşüyorum sensiz kaldığım yerde
Örgülü hırkanı sar anneciğim

Senin gül yüzüne olmuşum hasret
Var mı ayrılıktan başka büyük dert?
Kuş tüyünde yatsam olur taştan sert
Sensiz dünya bana dar anneciğim

Bir resmine baktım, hayli ezginsin
Sebebi nedir ki, böyle üzgünsün?
Sabırla niyaz et, dertlerin dinsin
Gözlerine gelsin fer anneciğim

Evimizin önü bir sıra kavak
Yüzünde çizgiler, saçlarında ak
Beni yakıp, bitirecek bu firak
Hasretin içimde kor anneciğim

Binbir emeklerle büyüttün beni
Elimden tutarak yürüttün beni
Kol, kanat gererek hep güttün beni
Yine, kanatların ger anneciğim

Eğitim yuvamdı dizinin dibi
Sen öğrettin terbiyeyi, tertibi
Evi dağıtırsam eskisi gibi
Yine, terliğinle vur anneciğim

Derdim, layık olmak senin sevgine
Hayırsız olsam da seversin yine
Hiçbir kimse konmaz senin yerine
Bu dünya durdukça dur anneciğim

Gündüzler bir avuç, geceler uzun
Hiç tadı kalmadı yemeğin, tuzun
Hak nasip ederse gelirim yazın
Fırına böreği sür anneciğim

Yüreğin pırlanta, ellerin pamuk
Senin yavrun hâlâ minik bir çocuk
İnsan bu dünyada süreli konuk
Vardığın yer olsun nur anneciğim

Verdiğin emeğin yoktur bedeli
Elin değil, ayağını öpmeli
Seni göremezsem olurum deli
Bari, düşlerime gir anneciğim

Değişmem dünyaya bir annemsin sen
Hakkını ödemez canımı versem
Tek dileğim, hakkın helâl edersen
Eşsiz merhametin var anneciğim

Mehmet Postallı / 1986

Bu şiiri yazdığımda, Sevgili Anneciğim sağdı, 2005'de kaybettik. Mekânı cennet, kabri nur, ruhu şâd, komşusu Hz.Muhammet olsun, ebedi âleme göç eden bütün annelerimizin de.
Hayatta olanlara da Rabbim hayırlı ömürler versin.
Aslında bu şiir bütün Annelere...