Anneciğim seni çok özledim .

Anneciğim…
Çok özledim seni annem,
Dünya çekilmiyor sensiz…
Yalancılar sarmış etrafımı,
Dudaklarımda titreyen sahte, mecburi gülücüklerle
Seni anıyorum, seni özlüyorum annem.
Ölüm gerçek, dünya fani…
Bilemedim kıymetini zamanında,
Mal, mülk, dünya telaşı derken…
Ama biliyorum, hep kalbimde benimlesin.
Çok özledim seni annem.
Gurbet kırmadı, yıkmadı beni,
Ama senin gidişin yaktı içimi.
Beşikte süt kokan yavrumu bırakırken bile
Bu kadar yanmamıştı canım.
Bulamıyorum artık kokunu, sesini,
O sıcacık muhabbetini…
Hep titrerdin “torunlarım” diye,
Torunların bile eksik kaldı sensiz…
Umudum tükendi,
Yüreğim parçalandı gidişinle annem…
Ama bir şey var ki,
Seni her nefeste, her hatırada,
Ölene dek seveceğim, annem…