Anneciğim Gitme! Şiiri - Salih Yıldız

Anneciğim gitme! Bırakıp beni
Çok nazlıyım yaban elde duramam
Tilkiye arz etme nazik bedeni
Hilekâr gönülde, dilde duramam.

Kimler ninni söyler uyusun diye
Sensiz bahçedeki gülde duramam
Düğünümde kimse almaz hediye
Cennetlerden gelen tülde duramam.

Her hâlükar arar sorarım seni
Çörek olsam sıcak külde duramam
Hayattaki çoğu İnsanlar deni
Çorak topraklarda kilde duramam.

Senden başka herkes karşılık bekler
Köyde, Kasabada, İlde duramam
Dönen hayat çarkı kırıktır tekler
Savurur külümü yelde duramam.

Değmez ufak tefek zevk sefa için
Kısacık Dünya da çölde duramam
Anlamadım firkat neden ve niçin
Sensiz umman olsa gölde duramam…