Annecigim'e Şiiri - Aynur Meydan

Bu yıl yaşadığım her yıldan farklı.
Küçücük bir kızın gözyaşları
isyan değil asla Yaradan' a
Acı sadece acı.

kalbini ligme ligme parcalayan
Yokluğunda hep aç,hep susuz bırakan
Anne dendiğinde gözleri dolan,
Tarifsiz,çaresiz,teslimiyet dolu bir aci

Hatıralari bile hatırlayamadığın,
Mutlu tek bir resmi bile olmayan,
Hep kış olan asla bahar yaşanmayan,
Yaprakları dökulen hiç yesermeyen bir acı. 

En hoş zamanların sızısı,
Tüm şarkıların yası
Belki sessiz sedasız bir kiraz ağacının  altında,
Üstünde Gülizar yazan mezar taşı.
Bitmeyecek asla dinmeyecek acı.

Özlem dolu hasret dolu dualarimin sahibi
Anneciğim
Anneler günün kutlu olsun.
Bil ki evlatları annelerini unutmaz.
Hiç bir zaman yaraları kapanmaz.
Bir bebek gibi her anne dendiğinde ,
Yaş kaç olursa olsun çöker kimsesizlik üstüne
Ve her anneler günü geldiğinde
Yapayalnız kalmak ister,sessizce 
Bir mezar taşı önünde bağıra bağıra
Ağlamak ister...