Anneciğim Babacığım

Sizin olmadığınız bir dünya
Bir Trabzon bir Araklı
Bir Goga, Yeşilköy olmuş neye yarar
Siz olmadıktan sonra çay bahçeleri
Fındıklar, çayır, çimen, ormanlar
Gukku bağırmış neme gerek
Kuşlar cıvıldaşıyor, kelebekler uçuyor
Güneş ufuktan yine doğuyor
Bütün bunlar manasız ve ruhsuz.
Sizinle oturup kalktığımız yerler
Sizinle konuşup güldüğümüz bahçeler
Şimdi kan ağlıyor, şimdi kasvetli, gamlı
Çaylar filizlerini vermede
Fındıklar kızarıyor, mısırlar ipek ipek
Herkez yine şen şakrak anneciğim
Herkez yine camilerde, dükkanlarda
Yüz bin liraya çay içiyor
Manav yine nazlı nazlı akıyor babacığım
Her zaman camiye, dükkanlara
Baktığın pencereden şimdi ben bakıyorum
Daha ne kadar zaman bakarım
Bilmiyorum babacığım
Baltaya koyduğun sap kırıldı
Hazırladığın sapı baltaya koydum
Siz her zaman benimle evdesiniz
Her nefes benimle, bendesiniz
Benim güzel anneciğim
Nur içinde yatınız babacığım babacığım

31 Temmuz 2002