Anneciğim Babacığım
Ne mutlu ki bana
Gözlerimi açtığımda dünyaya
Siz vardınız yanımda
Dokuz ay karnında beni taşıyan
Ahir ömrümde de beni hep
Bağrına basıp
Gözünün nuruyla
Saran
Sarmalayan anneciğim
Yemeyen yediren
Gülmeyen güldüren
Krallardan daha soylu
Daha erdemli babacığım
Bilmem bu gözleri
kapadığımda da
olurmusunuz yanımda
Ki ben sizsiz bir hayatı
Düşünmekten korkarım
Her gece başımı yastığıma yaslayıp
Allaha yalvarırım yorgun
Ve çocuk ruhumla
Gerçi gidemem ya
Olur da gidecek olursam
Cennetini benden önce
Onlara aç diye diye…
Kayıt Tarihi : 8.5.2010 11:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)