Anneciğim Şiiri - Paşa Çeten

anneciğim içimde hislerin döşeli
bende dert gibisin süzülüp akmaktayım
sokaklarda çocuklar gezer hep neşeli
güller gibiyim ben yarından korkmaktayım

yokluk kaderimizden giderse günümüz
sevda üstüne kurulur bizim köprümüz
seninle beraber acı çekmiş özümüz
doğduğum yerde bahar olup çıkmaktayım

artık dünyanın çarkını kır anneciğim
ay kalbinde güneş bana sır anneciğim
insanlığı sevginle hep sar anneciğim
ak sütün emdikçe geceyi yıkmaktayım

hasretinden hep yanıyorum anneciğim
hayaline hep kanıyorum anneciğim
mavi nura hep biniyorum anneciğim
kuşlar gibi kendime kanat takmaktayım