Sen beni dünyaya getiren
Var olmama sebep olan
Gecesini gündüzüne katıp
Bizleri büyüten
Bilirmisin sen benim herşeyimsin
Büyüdüğümü hiç kabul etmeyen
Beni sevginle yaşatan
Yıldızım olup yolumu gösteren
Kışın yazı yaşatan
Gecemi aydınlatan
Her derdime deva olan
Bilirmisin sen olmadan ben yaşayamam
Sen beni dünyaya getiren
Dişini tırnağına takan
Yemeden yediren
Hüzünlerimi sevince dönüştüren
Beni sarıp sarmalayan
Bilirmisin sen benim kalbimsin
Sen kolum kanadım
Sen gözüm kulağım
Sen çiçeğim kitabım
Hayattaki tek varlığım
Beni ben yapan dünyama ışık saçan
Beni hiç bırakmayacağına söz verirmisin
Gidersen benide yanına alırmısın
Gözümü kapadığımda seni düşündüğümü
Her sabah kalktığımda ilk seni öpmek istediğimi
Mis kokunu içime çektiğimi
Bu deli kızının sensiz hiç uyanamayacağını
Bilirmisin anneciğim...
Kayıt Tarihi : 29.1.2004 10:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Demet Kaytan](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/01/29/annecigim-9.jpg)
böylesine güzel duygularla anneceğini anlattığın için
umut gül
Yaramaz kızın büyüdümü sanıyorsun?
Yine oyuncakları, kitapları, kırmızı pabuçları ve dostlukları seviyorda,
Kendini büyütemiyor.....
Ben senin hiç büyümeyen kırmızı pabuçlu küçük kızınım....
Canımın yarısı annem,
Ömrümün yarısı senin olsun,
Seni çok seviyor kırmızı papuçlun.....
Sude Son
Yüreğine sağlık...Çok güzeldi...çok...
Sevgiler...
TÜM YORUMLAR (3)