Özlemin bağrımda yanan bir kor
Nakış nakış yüreğime işlersin
Sensizlik bana öylesine zor
En güzel sevgili yâr anneciğim
Unutamam ' oğlum' diyen dilini
Öpmek istiyorum o mübarek elini
Gün geçtikçe gözlüyorum yolunu
Sensizlik bana kor anneciğim
Sen en kutsal en yüce insansın
Sana kıyan insanlığından utansın
Damarımdaki kan içimdeki cansın
Sensiz yaşam bana zor anneciğim
Yine kış geldi üşüyorum her gece
Hayalin aklımda adın dilimde hece
Senin yokluğunda halimiz nice
Onu gel sen bana sor anneciğim
Kayıt Tarihi : 6.3.2007 15:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ben öğretmen, şair-yazar, tercüman İsmet KAPLAN, annemi genç yaşta kaybettim. Ona ve tüm annelere olan sevgi ve saygımı belirtmek için bu şiiri yazdım.

SaygıLar
TÜM YORUMLAR (2)