Anneciğim! Şiiri - Rıza Akbulut

Uykusuz kalırmış günlerce göz kapakların,
Tatlı bir ninni tuttururmuş bal dudakların.
Çok hoşuma gidermiş o şeker yanakların.
Dün rüyamda sana sarılmışım, anneciğim!

Sana hergün yaşattım uykusuzluk korkunu.
Sen, yine de hemen bölerdin tatlı uykunu.
Uyuyamazdım almadan o güzel kokunu.
Sensiz uyumaya darılmışım, anneciğim!

Kalbin, bana karşı sevgi dolu bir tomurcuk.
Hastalansam akarmış gözyaşın boncuk boncuk.
Bu gurbette nasıl yaşar annesiz bir çocuk?
Tenha bir köşeye kıvrılmışım, anneciğim!

Canım annem! Artık büyümüşüm; genceciğim.
Ve ben, hala ana kuzusu bir bebeciğim.
Mektubunu hiç eksik etme, bir taneciğim!
Uzak bir gurbete çağrılmışım, anneciğim!

Bu gurbet elde kim tutar senin yerini, kim?
Burda sensizliğe nasıl dayanabilirim?
Keşke hep çocuk olsaydım, hiç büyümeseydim.
Büyüyünce senden ayrılmışım, anneciğim!