Anneciğim Şiiri - Hüseyin Kırkgeçit

Ak saclarından bahar yeli esen anneciğim
Ellerinle okşadığın saclarım ağırdı hasretinden
Hülyalarında mis kokularınla uyuttuğun evladın
Bir ince tüy gibi özlerde seni uzatamaz sana ellerini

Sanma ki bir gün bu günlere susup kalacağım
Gecelerin ardında gecelerde olsa dualarinla bulurum güneşi
Çocuklar gibi üstümü kirletipde geleceğim yanına
Yaşlı gözlerimle sarılınca üzülme bana benimkiler mutluluktan

Gözlerindeki özlemi ben gelince saklama anne,sende sarılda ağla
Kanatlarıyın altında büyüttüğün yavrun sıcak şevkatini özler
Bu kışın baharını görmek icin cırpınışlarım yordu beni anne
Benide yanına alsanda uykularım hep senin ninnilerinle olsa anne

Ak saclarından bir telde ben olsam dualarında ki bir isimde ben olsam
Siyah geceleriyin bir yıldızıda ben olsam,nefesinde ki özlemin olsam
Çocuklar gibi üstümü kirletipde gelsem kucak acarmısın bana
Yaşlı gözlerimle sarılınca üzülme bana benimkiler mutluluktan