Anneciğim Şiiri - Hatice Kübra Tığlı

Niye gözün yaşlı anneciğim
Gönlünde hüzün var,
Bilmeden kırdım mı yoksa seni
Gözyaşlarına sebep ben miyim?
Ağlama canım anneciğim
Üzülme iyileşeceğim
Yine koşup oynayacağım
Yine yemekler yiyeceğim
Sarılacaksın bana doya doya
Saçlarımı tarayacaksın
Ellerimi avuçlarına alıp
Öpüp koklayacaksın
Şimdi hastayım belki
Korkma hastalığım geçici
Üşütmüşüm biraz ateşim var
Boğazlarım da iyice şişti.
Ama sen annesin
Yavrunun tırnağına taş değse
Ayağı takılıp yere düşse
Yüreğin ağzına gelir hemen
Hastalansa korkarsın kaybetmekten
İyileşince dünyalar senin olur
Bak ateşim düşmeye başladı.
Hadi artık neşelen.