Anneciğim Şiiri - Ömer Ziya Soyyiğit

Hatırlarım gençliğini
Ne güzeldin anneciğim
Hemde neler çektiğini
Ben bilirim anneciğim

İp ile orak elinde
Mevla'nın zikri dilinde
Acem kuşağı belinde
Koştururdun anneciğim

Bir gün babam asker oldu
Gözümüz yaş ile doldu
Yüzümüz sarardı soldu
Ağlıyorduk anneciğim

Evimiz vardı meşede
Gaz bulunmazdı şişede
Çalı çırpı bir köşede
Sabahlardık anneciğim

Mart yaprağı kavururduk
Kahkahayı savururduk
Bazan hamur yoğururduk
Pişirirdik anneciğim

Büyük nine hakka göçtü
Mele-i alaya uçtu
Tahammül etmek ne güçtü
Ağlıyorduk anneciğim

Çün babam geldi askerden
Kurtardı bizi kederden
Saklasın Mevla beterden
Cümlemizi anneciğim

Hastalık geldi ulaştı
Yıllarca sana bulaştı
Bu dert boynumuzdan aştı
Neler çektik anneciğim

Konu komşu neler derdi
Hak acıdı şifa verdi
Şükür bu derdi giderdi
Kurtulmuştuk anneciğim

Ömer, Ahmet ve Emine
Hu erenlerin demine
Kısmet olmuyor kimine
Bu saadet anneciğim

Bir Ayşemiz oluverdi
Gönlümüze doluverdi
Fakat çabuk gidiverdi
Yaktı bizi anneciğim

Son hediye oldu Ali
Hak eylesin onu veli
Demişiz cümlemiz beli
Biz ezelden anneciğim

Oğlunum Ömer Ziya'yım
Her an yoluna fedayım
Hakir, zelil bir kedayım
Bağışla sen anneciğim

19 Mayıs 1981