Anneciğim Şiiri - Murat Gökçe

On dört şubat gelince sevgililer günüymüş
Ben her gün kutluyordum olmadı anneciğim
Mübarek sevdaların en realist yönüymüş
Sevdim ama karşılık bulmadı anneciğim

Diyorsun ki evlen de göreyim artık torun
Herkeste süslü hayal fazla havada burun
Menfaati gözetmek oysa ne büyük sorun
Gerçek aşkı arayan kalmadı anneciğim

Hal böyleyken üzülüp ne olur sanma aciz
Kime o gözle baksam hep çıkıyor muacciz
Hem de çok can sıkıcı kalbe edilen taciz
Oğlun vefadan yana gülmedi anneciğim

Keşke herkes sen kadar kıymetim bilen olsa
Ağladığım zamanlar gözyaşım silen olsa
Düğün dernek kurulsa güzel bir şölen olsa
Demek ki daha vakti gelmedi anneciğim

Birine bağlanmıştım kalmadı gizlim saklım
Hazin bir ayrılıkla birden değişti şeklim
Çok geç geldi başıma ah şu zavallı aklım
Gönül bir türlü murat almadı anneciğim

Sen yine de bendeki yalnızlığı hayra yor
Evlilik bir deveye hendek atlatmaktan zor
Beni suçlayanlara diyorum ki orda dur!
Çünkü hiç kimse kıymet bilmedi anneciğim

Hayırlı bir eş bulmak kolay değil bu yüzden
Bugün arlı dediğin yarın düşüyor gözden
Nasipten ötesi yok sabır ister O bizden
Mevlâ kerim ve umut solmadı anneciğim

Murat Gökçe Karsî
14 Şubat 2018