Anneciğim Şiiri - Murat Kılıç 2

Ağlamakla gülmeyi senden öğrendim.
Beni canınla hayata yazdın anneciğim.
Seninle büyüdüm başlangıcımdan bugüne,
Beni soğuklarda ellerinle ısıtandın anneciğim.

Gecelerin ürpertici gök gürlemelerinde.
Ağladığım gecelerin her seherinde.
Kollarına alıp sıcacık sevginle,
Bırakmamacasına sardın beni anneciğim.

Kokumun özelliğini sen verdin doğduğumda.
Sen gelirsin aklıma tüm mutluluğumda.
Yanımdaydın günahım sevabım olduğunda.
Terk edip bırakmadın beni anneciğim.

Derler ki cennet annelerin ayağı altında.
Cennetin kendisisin bence her anıldığında.
Karamsar duygular bedenimi sardığında,
Sözlerinle aydınlattın beni anneciğim.

Yaşamamın sebeplerinden birisin.
Sen benim annem sen her şeyimsin.
Uzaklarda olsan da her an benimlesin;
Benim canım anneciğim.