Anneciğim Şiiri - Kasım Kaplan

Sen yokken anneciğim,
Yolunda gitmez bir şey.
Sensiz zor biriciğim,
Altüst oluyor her şey.

Her gece senin ile
Alıştım uyumaya.
Senin hayalin bile,
Yetiyor güç bulmaya.

Odamız ayrılsa da,
Ayrılmaz kalplerimiz.
Beden ayrı kalsa da,
Tek çarpar yüreğimiz.

Dün gece üşüyünce,
Ramak kaldı donmaya,
Ben seni düşününce,
Başladım ısınmaya.

Anneciğim sen varsan,
Her şeyim var demektir.
Bedelini sorarsan,
Kıymetini bilmektir.