ANNECiĞİM Şiiri - İhsan Gürbüz

'Bu çizgiler neden bu yüzde? ' diye
Haklısın, çekinme sor anneciğim.
Daha kış gelmeden bizden hediye (!)
Saçlarına düşen kar anneciğim.

İstemeden verdin, istedik verdin,
Biz hastaysak senin kalmadı derdin.
Her namazdan sonra dua ederdin,
Seccadeni yine ser anneciğim...

Alnında cennetin o nurlu izi,
Gözlerin sığınak, huzur denizi,
Dua et ne olur yakmasın bizi,
Kızıl cehennemde nar anneciğim.

Ne darıl sen bize, ne defterden çiz,
Ne kadar doysak da, sevgine açız,
Yaralıyız, ellerine muhtacız,
Yaramızı bir bir sar anneciğim...

Çalışırsın evde, bahçede, bağda,
Gönlün bir kuş, bir ovada bir dağda,
'Helal'i anlatır bize bu çağda
Alnından damlayan ter anneciğim...

Huzur verir bize gelip gidişin,
Kolayını bilirsin sen her işin,
Sen olmasan biz neyiz ki bir düşün,
Sana çok borcumuz var anneciğim...

Biz büyüdük, torunlar var sırada,
Bir soluklan, mola ver de arada,
Eski günlerini ara, nerede?
Hangisi güzeldi gör anneciğim...

Kırkbeş yılın hesabını getirdim,
Borcu bırak, avansı da bitirdim,
Düşünmekten ben aklımı yitirdim,
Bu hesaptan çıkmak zor anneciğim...

Candan daha önce gelmeli ana,
Sensiz sahip olsak kaç para cana,
Saygıda bir kusur ettiysem sana,
Elini öpeyim ver anneciğim...

Sana layık evlat olabilirsem,
Seni memnun, mutlu kılabilirsem,
Yeminime sadık kalabilirsem,
Alsın beni toprak, yer anneciğim...

facebook