Anneciğim Şiiri - Mehmet Hanifi Aliosman ...

Eğrilmiş nasırlı,parmaklarınla;
Damlarsın gözümden,anneciğim sen.
Öpüver o çatlak dudaklarınla,
Oğlunun yüzünden,anneciğim sen.

Öğrettin hayatı,doğru koş diye;
Para,mal,mülk,hepsi,hepsi boş diye;
Babamın,kumanın sana taş diye;
Küsmedin,sözünden anneciğim sen.

Kötü söz de duydun,dayakta yedin,
Kan ağlasa için,sen gülümsedin,
Sakladın acını,iyiyim dedin;
Oğlundan,kızından,anneciğim sen.

Kimseye ilenip bühtan etmedin,
On dokuz çocuğa,isyan etmedin,
Dövüldün,sövüldün yine gitmedin,
Ayrılıp kuzundan,anneciğim sen.

Allah sana kötü,gün göstermesin,
Düşürmesin seni,hiç dert vermesin,
Üzüntün,kederin,uzun sürmesin;
Geri dur,hüzünden anneciğim sen...