Yüreğimde ağırlaştı yine anıların
Yine isyanla iniyor göz yaşlarım
Yine kıyıya vurdu inancım
Yine sonlardayım anneannem
Nedendi bu zamansız gidişin
Neden bana veda etmeyişin
Hani mutluluklarıma erecektin
Hani asla yenilmeyecektin
Hani beni bekleyecektin
Geldiğimde sen yoktun anneannem
Gözlerinde pamuklar vardı
Yüzünde bembeyaz bir örtü
Teninde hala kanayan yara
Ellerin son sıcaklığında
Canın çok mu acıdı anneannem
Gülden’in sana yetişemedi
Veda çağrını işitemedi
Ellerinden sımsıkı tutup
Dayan anneannecim diyemedi
Kuzucuğunu affeder misin anneannem
Şimdi hayalimde o son duruşun
Ve ilk kez soğuk ellerine dokunuşum
Bir de son kez yüzünü okuyuşum
Hiç olmadığın kadar huzurlu oluşun
Seni böyle görünce ağlayamadım anneannem
Artık en huzurlu yerdesin
Seni göremeyeceğim meçhuldesin
Yüreğimin en sakin yerindesin
Belki rüyalarımda misafirimsin
Geleceğine söz verir misin anneannem
Seni çok özleyen bu kuzucuğuna
Son bir gülüş gönderir misin anneannem..
(Vefatı:21.07.2003)
Saat:01:50
26.07.2003
Kayıt Tarihi : 20.8.2003 10:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu mutlulugu tadabildik en azından.
eminim tebessümleri hala bizimle.
tüm büyüklerimizin ve kaybetttiklerimizin cennet mekanı olsun.
tşkler Gülden Hanım.
Saygılar...
Adem Tetik
TÜM YORUMLAR (6)