Anne Yüreğine Şiiri - Orbay Eken

Bir el uzanırsa sevgiyle, şefkatli
Cefakar ve telaşlı
Belki yakından belki uzaktan
Rüyalarımda bile o el varsa sıcacık
Bu el Annemin elidir.
Beni alır, avutur, evim olur
Sarar üşüdüğümde soğuktan
Sakınır beni tüm korkulardan
Taşıdı beni hem dokuz ay hem de kucağında hiç unutmam
Yürüyemezken ayağımdaki çıkıktan.
Hep bana inanırken benden emin
Bense yanılmaktan endişe içinde
Kocaman yüreğiyle nasılda severdi
Yanımdaydı hep Canım Annem
Hiç küçümsemezdi beni fakat
Ummadık taş olup yarsanız da baş
Büyüklük onlarda, onlar büyüttü bizleri,
Gerçek bir eğiticiydi onlar
Ölçülmez hiçbir şeyle değerleri.
Belki kimseler göremezken,
Belkide bir şeye benzetemezken
İnsan denilen değeri
Denizin dibindeki inci misali
Anneler kalbiyle görürmüş incileri
Kırmadan,incitmeden işlermiş
Emek ve sevgiyi…