sen yüreğimin omuzlarındaydın
gidiyordunuz ikiniz el ele,
ağıtlar içinde sıra sıra
ve ben ardına bakarken peşin sıra
kim anlayabilirdi içime düşen ateşi?
kim görebilirdi yamaçlarımdaki sönen güneşi?
bilseydin, bilebilseydin oğul;
ah bir bilebilseydin!
intiharlardaydı gözlerim, kayıptaydı sözlerim,
şimdiden başlayan sensizliğin her ânı kefenim.
bir yalnızlık çınarının gölgesine çöküyorum
bakıyorum gidişine boyun büküyorum
döküyorum yollarına, bir ömür döküyorum.
zaman denen ninni uyutur mu beni?
getirir mi tüm zamanlar,
bana bakan gözbebeğini? ..
oğul, oğul can oğul! .
dönecek misin?
Kayıt Tarihi : 7.10.2008 13:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şehittir o, Rabbinin en müstesna bir kuludur Şehitlik ki; kul olabilmenin en zor yoludur...
Seni anlatmak zor, yazmak zor seni
Bin kalem bir olsa yazamaz Anne..... diyerek; Annelerde ki manevi izzetin , ruh yüceliğinin dengesini bulmada ki zorluğa, değerli şair Anne yüreğinin seslenişi ile yön çizmiş. Anne ki; o herşeyden önce tuttuğu evladını milli gaye için Şehit verdiğinda sabrı silah edip onur ile özlemi aynı mizanda gören can!
Yüreğine kalemine umutlarına sağlık diyor hürmet ve selamlarımı sunuyorum....
__SEVDAZAN__
Analarımız için ne yazsak, ne söylesek az değil mi?
Kalemin hep yazsın, güzel dost.
Selam ve sevgiler....
Nafi Çelik
bakıyorum gidişine boyun büküyorum
döküyorum yollarına, bir ömür döküyorum.
Yaralarımızı depreştiren yüreğe selam, şehitlerimize dua olsun...
TÜM YORUMLAR (16)