topu topu sadece altı kardeştik
çok fazla der gibi bakmayın bana
zaten ikisi erkence gitti
yalnız dördümüz dünyada şimdi…
annemiz ne zahmetle büyüttü bizi
zor-kolay demedi okuttu bizi
altı çocuk O’na hiç fazla gelmedi
babamın ardından hastalanınca
ne O yanımıza geldi
ne kimse onunla kalabildi…
O bir yüreğe altı çocuğu sığdırabildi de
altı kardeşin hiç biri
ama hiç biri
sığdıramadı evine bir tek anneyi
içimde derin bir yaradır şimdi
garibim bakıcı ellerinde
son nefesini verdi…
Kayıt Tarihi : 3.1.2008 17:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İnsanlar kaybetiklerinin ardından en çok O' nun için yapamadıklarına üzülüyorlar. Ne olurdu, hayatımızda keşkeler hiç olmasaydı...
TÜM YORUMLAR (11)