Anne Yüreği Şiiri - Mehmet Şahan

ANNE YÜREĞİ

Beni iyi dinle ey ciğer parem, can kızım;
Unutma ki bu dünya fani âlem, han kızım.

Gün gelir, hep yanında olamayabilirim;
Gün gelir, bu dünyada kalamayabilirim.

Kim bilir belki erken veda edecek tenim,
Ruhum seninle ama toprak olur bedenim.

Bilesin ki dünyanın bin bir çeşit hali var,
Unutma ki hem fani hem türlü ahvali var.

Hep dost sanma sevgiyle sana bakan gözleri,
Düşman sanma yergiyle yürek yakan sözleri!

Yoluna gül serenin diyetinden emin ol,
Karşılıksız verenin niyetinden emin ol!

Önyargısız, zansız ol; hüsniyetten ayrılma,
Kim ne derse desin; sen, ciddiyetten ayrılma!

Hayatın her anında astığın seri düşün,
Attığın her adımda bastığın yeri düşün!

Nefis, gurur, kin, öfke; sarılmasın özüne,
Dile muhabbet ekle, darılmasın sözüne!

Nefsini masum sanma, şerlerine tuzak kur;
Merhametten usanma, kötülükten uzak dur;

Her canın yandığında bana koştuğun gibi,
Kalbini Hakk’a bağla aşkla coştuğun gibi!

Sana demem odur ki; ben seni nimet bildim,
Rabbim’in armağanı, canda ganimet bildim!

Öyle sevdim ki seni, Allah’tan hediyesin;
Dilerim insanlar da hep benim gibi sevsin!”

Pir-î Fâni; her anne, canında canan bilir,
Yüreğinin parçası, bağrında yanan bilir!

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNİ)
20.03.2021 – İSTANBUL