Anne’ye Mektup Şiiri - Hüseyin Bacanak

Babam ölmüştü daha küçükken,
Sımsıkı sarmıştın bizleri anne,
Evimin direğisin artık derken,
Askere gönderdin gururla anne.

Davul zurna ile yolcu ederken,
En büyük asker bizim asker derken,
Elini öpüp helallik dilerken,
Tüm hakkım helaldir demiştin anne,

Yaktığın kınalar daha dururken,
Vatanım uğruna nöbet beklerken,
Size kavuşmaya gün sayar iken,
Kahpe bir kurşunla vuruldum anne.

Kan kustururken hain eşkıyaya,
Şehitlik duamdı Yüce Allah’a,
Göğsümden vurulup düşmeden daha,
Şehadet getirdim ölmeden anne.

Teskereme az bir zaman kalmışken,
Düğünüme bile gün almış iken,
Şehit haberini veripte hemen,
Boynunu bir daha büktüler anne.

İlkbaharındayken daha ömrümün,
Sevgisiyle dolu deli gönlümün,
Yolunu bekleyen nazlı sözlümün,
Gözünü yaşlara boğdular anne.

Yüce bir mertebe artık makamım,
Feda olsun vatanıma varlığım,
Kadir mevlam olsun annem yardımcın,
Duanı esirgeme olur mu anne.

Ağlayıp kaybetme metanetini,
Şehide mevlamın çoktur rahmeti,
Sende oldun artık şehit annesi,
Başını dik tut gururla anne.

13.06.2007 Gölbaşı - Ankara