Anne'ye Şiiri - Bahadır Bedir

Daha dün gece gördüm yine seni rüyamda.
Huzur dolu uyandım kalbimde ki ince sızıyı saymazsan.
Her kilometre boynumda bir zincir halkası,
Uzaklıklaştıkça ağırlaşan.

Bakıyorum da oğlun ne kadar da değişmiş.
O yaramaz, cam bilyalarını saklandığında hırçınlaşan oğlunun
Şimdi ömrü çalınıyor da sesini duyuramıyor.
Oysa ki sen, sızlandığımda dayanamaz nereye sakladıysan alıp getirirdin önüme
Üzülmeyeyim diye.
Şimdi ise kimse bakmıyor gözyaşlarıma.

Yemek yemem için kaç tane çizgifilm izledin Allah bilir benimle
Ya da kaç tanesinde kahramanları taklit ederek yaşıma düşürdün yaşını.
Hoyratlıklarımdan dolayı çok da pişman değilim o benliğimdi.
Ama dilerdim ki biraz daha az ağlasaydın kavgalarımız sonrasında.
Ve daha gönülden edebilseydin geriyi düşündüğünde sütünü helal bana.

Bakıyorumda çektiğimiz dertlerin hepsi tıkır tıkır işlerken,
Alacaklarımız hep karşılıksız çıkmış.
Emek verip erinmeden en sevdiğim şeyleri doldurduğun o kolileri
Bin km uzağa gönderecek var mı senden başka.
Sen benim gözümün nurusun anam.
Ben senin sayende hayatın insafsız saklambaç oyununda kaybolmuyorum.
Senden ve babamdan aldığım güven olmasa kuru yelde bile eğilmez miydi bu fidan.

Annem, bak aklım sende nolur biraz daha dikkat et kendine. Zorlama kendini artık çalışacam diye. Seni canı yanmış görmeyi bırak o şekilde hissetmek dahi narkozsuz ameliyat sancılarından beter.