Anne ve Öksüz Şiiri - Tekin Bekar

Baba ayrı tenden,
Yaş bir buçuk! ...
Anne ayrı erden,
Dil susuk! ..

Hayat dede evi,
Dayı, teyze, yenge, kuzenli aile,
Anlayacağın,
Kalabalık haliyle! ...

Üçken kafesteki kuş,
Küçük bir çocuk,
Koyduğun yerde duran,
Duvara asılı ''gocuk''! ...

Baba evinde,
Ana olmak çetin ,
Öksüz bebeyle,
Ağzı torba değil milletin! ...

Köy yeri elbet,
Dedikodu revaçta,
Laf yemek aç kalmaktan kolay,
Sırtında gereksiz yafta! ...

İneklerle merada ana,
Saat sabah şafak,
kucağında çocuk,
Çimler nurdan yatak! ...

Birinci kanalda türkü,
Pilli bir radyo çalar,
Ninni çocuğa belki,
Annenin yüreği yanar! ...

Belli etmese de çığlığı,
Yaşlar yanaklara süzülür,
Duyurur birileri,
Öksüz iç çeker üzülür! ...

Çocuk arar ''cenneti'' annenin ayakları altında,
Anne koklar ''cenneti'' öksüz yavrusunda..!