Anne Vasiyeti Şiiri - Talha Kaptan

Oğlum;
Ben seksen yaşında;
Çıkmadım on yedimde!
Baba evinden; telli duvakla!
Oğlum;
İstemedim benim gibi olsun,
Benden olan hiç kimse...
Kavrulmasın seksen sene,
Baba evi özlemiyle! ...
Oğlum;
Unutmadım, unutamadım!
Ben seksen yaşında!
Çıkamadım on yedimde,
Baba evinden telli duvak ile!
Bir Ayşe ninem vardı benimde;
Onun evinden çıktım gelinlikle,
Geldim, al yazmalı, al bir atla! ...
Unutmadım oğlum, sen de unutma!
Koymasın Allah hiçbir yavruyu;
Baba evinden, el kapısına!